Orjinal Araştırma Makalesi | Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 2017, Cil. 11(21) 44-58
Durmuş Burak
ss. 44 - 58 | Makale No: MANU-1711-30-0005.R1
Yayın tarihi: Haziran 15, 2017 | Okunma Sayısı: 1346 | İndirilme Sayısı: 1963
Özet
Öğretim programlarında yer alan kazanımlar, öğrenenin neyi, nasıl öğreneceğini ifade ederek öğretime rehberlik etmektedir. Bu çalışmanın amacı, 2010 yılında Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) Talim Terbiye Kurulu (TTK) tarafından yayınlanan İlköğretim 4-8. sınıflar Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı’nda yer alan 4. sınıflar düzeyindeki kazanımların “Bloom” ve “Revize Edilmiş Bloom Taksonomilerine” göre analiz edilmesidir. 4. sınıf programında bulunan 44 kazanım araştırma verilerini oluşturmaktadır. Kazanımlar araştırmacı ve iki uzman tarafından analiz edilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre 44 kazanımın 36’sı bilişsel alanda bulunmaktadır. 8 kazanım ise duyuşsal alandadır. Devinişsel alanda hiçbir kazanım bulunmamaktadır. Bilgi boyutunda kazanımların %16.2’si olgusal bilgi kategorisinde, %83.8’i kavramsal bilgi kategorisinde bulunmaktadır. Bilişsel süreç boyutunda analiz edilen kazanımların %10.8’i hatırla kategorisinde, %73’ü anla kategorisinde, %2.7’si uygula kategorisinde, %2.7’si çözümle kategorisinde ve %10.8’i değerlendir kategorisinde bulunmaktadır. Genel olarak programda bilişsel süreç boyutunda üst düzey kategorilere yeteri kadar yer verilmediği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca bilgi boyutundaki kazanımlar 4. sınıf seviyesi açısından yeterli görülmüştür. İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretim Programının bütünsel yapısı göz önüne alındığında diğer sınıf seviyelerinde de benzer çalışmaların yapılması daha bütünsel bir sonuç elde etmemizi sağlayacaktır.
Anahtar Kelimeler: Din öğretimi, Bloom Taksonomisi, Revize Edilmiş Bloom Taksonomisi, kazanımlar, öğretim programı, 4. Sınıf.
Bu makaleye nasıl atıf yapılır? |
---|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
Kaynakça |
---|
Arı, A. ve Gökler, Z. S. (2012). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Kazanımları ve SBS Sorularının Yeni Bloom Taksonomisine Göre Değerlendirilmesi. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde, 2012. Anderson, L. W., & Krathwohl, D.R. (Eds.). (2001). Taxonomy for learning, teaching and assessing: A revision of Bloom's taxonomy of educational objectives. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon. Anderson, L. W. (2005). Objectives, evaluation, and the improvement of education. Studies in Education Evaluation, 31, 102-113. Aydın, N. ve Yılmaz, A. (2010). Yapılandırıcı yaklaşımın öğrencilerin üst düzey bilişsel becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 57-68. Bloom, B. S. (1956). Taxonomy of educational objectives, the classification of educational goals, handbook I: Cognitive domain. New York: David McKay Company. Bekdemir, M. ve Selim, Y. (2008). Revize edilmiş Bloom taksonomisi ve cebir öğrenme alanı örneğinde uygulaması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,10(2), 185-196. Çekin, A. (2016). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi öğretim programı ile ortaokul temel dini bilgiler dersi (islam; I-II) öğretim programı kazanımlarındaki duyuşsal hedefler üzerine karşılaştırmalı bir araştırma. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 6, 55-97. Bümen, T. N. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: Yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 3-14. Crowe A., Dirks C., & Wenderoth, M. P. (2008). Biology in Bloom: Implementing Bloom’s taxonomy to enhance student learning in biology. CBE Life Sciences Education, 7, 368-381. Demirel, Ö. (2012). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık. Demirel, Ö. (2013). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya (20. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Eroğlu, D. ve Kuzu, T. S. (2014). Türkçe ders kitaplarındaki dilbilgisi kazanımlarının ve sorularının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Başkent University Journal of Education, 1(1), 72-80. Ev, H. (2010). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi programı hakkında bir değerlendirme. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 32, 139-167. Gezer, M., Şahin, İ. F., Öner Sünkür, M. ve Meral, E. (2014). 8. Sınıf Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük dersi öğretim programı kazanımlarının revize edilmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 433-455. Güreşçi, E. (2013). Türkiye, Hamburg, Zürich din öğretimi programlarının amaç ve kazanımlar yönünden karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara)..Erişim.adresi:.https://www.academia.edu/23678353/T%C3%BCrkiye_Hamburg_Z%C3%BCrih_Din_Derslerinin_Ama%C3%A7_ve_Kazan%C4%B1mlar%C4%B1_Y%C3%B6n%C3%BCnden_Kar%C5%9F%C4%B1la%C5%9Ft%C4%B1r%C4%B1lmas%C4%B1 Hanna, W. (2007). The New Bloom's Taxonomy: Implications for Music Education. Arts Education Policy Review, 108(4), 7-16. Kablan, Z., Baran, T. ve Hazer, Ö. (2013). İlköğretim matematik 6-8 öğretim programında hedeflenen davranışların bilişsel süreçler açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD ), 14(1), 347-366. Krathwohl, D. R. (2002). A revision of Bloom's Taxonomy: An Overview. Theory into Practice, 41(4), 212-218. Krietzer, A., & Madaus, G. (1994). Empirical investigations of the hierarchical structure of the taxonomy. İn Anderson, L. and Sosniak, L. (Eds.) Bloom's Taxonomy: A Forty Year Retrospective. (p. 64-81). Chicago: The National Society for the Study of Education. Milli Eğitim Bakanlığı (2010). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi (4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Miles, M. B., & Huberman A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd Edition). California: Sage Publications. Ormell, C.P. (1974). Bloom’s taxonomy and the objectives of education. Educational Research, 17, 3-18. Öner Sünkür, M. ve Gezer, M. (2013). Fen Bilimleri Dersi Kazanımlarının Revize Edilmiş Bloom Taksonomisine Göre Analizi. 4th International Conference on New Horizons in Education (İNTE), 25-27 Haziran 2013, Roma, İtalya. Özdemir, S. M. (2014). Eğitimde program geliştirme ve program geliştirme süreçlerinin unsurları. G. Ocak (ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri içinde (s. 57-117). Ankara: Pegem Akademi. Özdemir, S. M., Altıok, S. ve Baki, N. (2015). Bloom’un yenilenmiş taksonomisine göre sosyal bilgiler öğretim programı kazanımlarının incelenmesi, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 363-375. Saban, A. (2009). Öğrenme-öğretme süreci: Yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Şeker, H. (2010). Bloom’un taksonomisinden, bilişsel süreç boyutlarının sınıflandırılmasına doğru revize edilen taksonomi üzerine, Çukurova Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(39), 1-9. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2014). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yurdabakan, İ. (2012). Bloom’un revize edilen taksonomisinin eğitimde ölçme ve değerlendirmeye etkileri. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 327-348. Zengin, M. (2013). Öğrencilerin din kültürü ve ahlak bilgisi dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25), 271-301. Zorluoğlu, L. S., Şahintürk, A. ve Bağrıyanık, K. E. (2017). 2013 yılı fen bilimleri öğretim programı kazanımlarının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre analizi ve değerlendirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 1-15. |