International Association of Educators   |  ISSN: 1309-0682

Orjinal Araştırma Makalesi | Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 2013, Cil. 7(14) 33-46

Öğretmen Adaylarının Konuşma Öz Yeterliklerine İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması

İ. Seçkin Aydın

ss. 33 - 46   |  Makale No: mjer.2013.007

Yayın tarihi: Aralık 01, 2013  |   Okunma Sayısı: 387  |  İndirilme Sayısı: 860


Özet

Konuşma, insanların günlük ve meslekî yaşamlarında en çok kullandığı dil becerisi alanlarından biridir. Bireyler çeşitli amaçlara bağlı olarak sözlü iletişim gerçekleştirirler. Eğitimin sağlıklı yürüyebilmesi de iletişimin kalitesine bağlıdır. Bu araştırmanın amacı öğretmen adaylarının konuşma öz yeterliklerini değerlendirecek bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırmada verilerin analizi için SPSS 17.0 ve Mplus5.2 programı kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde açımlayıcı faktör analizi tekniklerinden temel bileşenler analizi ile doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Güvenirlik analizi; madde-toplam korelasyonu, alt ve üst % 27'lik grupların farklarının ilişkisiz t-testi kullanılarak denenmesi, Spearman Brown iki yarı test korelasyonu ve Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı hesaplanması ile yapılmıştır. Konuşma Öz Yeterlik Ölçeği (KÖYÖ) olarak geliştirilen ölçeğin, öğretmen adaylarının öz yeterliklerini ölçmede kullanılabilecek, geçerli ve güvenilir bir araç olduğu belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler: Konuşma, öz yeterlik, geçerlik, güvenirlik, öğretmen adayları


Bu makaleye nasıl atıf yapılır?

APA 6th edition
Aydin, I.S. (2013). Öğretmen Adaylarının Konuşma Öz Yeterliklerine İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7(14), 33-46.

Harvard
Aydin, I. (2013). Öğretmen Adaylarının Konuşma Öz Yeterliklerine İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7(14), pp. 33-46.

Chicago 16th edition
Aydin, I. Seckin (2013). "Öğretmen Adaylarının Konuşma Öz Yeterliklerine İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması". Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 7 (14):33-46.

Kaynakça
  1. Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2010). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yay. [Google Scholar]
  2. Arhan, S. (2007). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretim okulları ikinci kademede konuşma eğitimi (Ankara ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara, Türkiye. [Google Scholar]
  3. Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim çeçen üniversitesi örneği). Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(3), 221-231. [Google Scholar]
  4. Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. {Düşünce ve eylemin sosyal temelleri: Sosyal bilişsel teori] New Jersey: Prentice Hall. [Google Scholar]
  5. Bandura, A. (2009). Cultivate self-efficacy for personal and organizational effectiveness. [Kişisel ve örgütsel etkililik için öz yeterliğin geliştirilmesi] In E.A. Locke (ed)., Handbook of principles of organization behavior. (2nd ed.), (s.179-200). New York: Wiley. [Google Scholar]
  6. Başaran, M. ve Erdem, İ. (2009). Öğretmen adaylarının güzel konuşma becerisi ile ilgili görüşleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 743-754. [Google Scholar]
  7. Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  8. Ceran, D. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma eğitimi dersine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(8), 337-358. [Google Scholar]
  9. Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576. [Google Scholar]
  10. Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi Yay. [Google Scholar]
  11. Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204. [Google Scholar]
  12. Er, O. ve Demir, Ö. (2013). Konuşma becerisinin türkçe öğretmenleri tarafından kullanılabilirliğine ilişkin türkçe öğretmeni adaylarının görüşlerinin incelenmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(1), 1417-1436. [Google Scholar]
  13. Hu, L. T. & Bentler, P. M. (1995). Evaluating model fit. {Uyum modelinin değerlendirilmesi] In R. H. Hoyle (Ed.), Structural equation modeling: Concepts, issues, and applications (pp. 76-99). Thousand Oaks, CA: Sage. [Google Scholar]
  14. Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğitimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. TÜBAR-XIII-/2003-Bahar, 287-309. [Google Scholar]
  15. Kurudayıoğlu, M. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının sözlü anlatımlarının düşünceyi geliştirme teknikleri açısından incelenmesi. TÜBAR-XXIX-/2011-Bahar, 213-226. [Google Scholar]
  16. MEB (2006). İlköğretim türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. [Google Scholar]
  17. Oğuz, A. (2009). Öğretmen adaylarının sözlü ve yazılı anlatım becerilerine ilişkin öz yeterlik algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(30), 18-42. [Google Scholar]
  18. Özbay, M. (2005). Ana dili eğitiminde konuşma becerisini geliştirme teknikleri. Journal Of Qafkaz University, 16, 177-184. [Google Scholar]
  19. Öztürk, B. K. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: Nitel bir çalışma. Eğitim Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching, Mayıs-Haziran-Temmuz 2012, 1(2) , 342-356. ISNN: 2146-9199. [Google Scholar]
  20. Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2), 927-937. [Google Scholar]
  21. Smith, T. D., McMillan, B. F. & Bradley, F. (2001, Şubat). A primer of model fit indices in structural equation modeling. [Yapısal eşitlik modellemesinde uyum indeksi] Annual Meeting of the Southwest Educational Research Association, New Orleans, LA. [Google Scholar]
  22. Sübaşı, G. (2003). Etkileşim kaygısı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenilirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(19), 35-40. [Google Scholar]
  23. Taşer, S. (2009). Konuşma eğitimi. İstanbul: Pegasus Yay. [Google Scholar]
  24. Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
  25. Temizkan, F. (2009). Akran değerlendirmenin konuşma becerisinin geliştirilmesi üzerindeki etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 90-112. [Google Scholar]
  26. Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 113-131. [Google Scholar]
  27. Uçgun, D. (2007). Konuşma eğitimini etkileyen faktörler. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 59-67. [Google Scholar]
  28. Yelok, V. S. ve Sallabaş, M. E. (2009). Öğretmen adaylarının sözlü anlatım dersine ve sözlü anlatıma yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 581-606. [Google Scholar]
  29. Yıldız, D. Ç. ve Yavuz, M. (2012). Etkili bir konuşma ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2), 319-334. [Google Scholar]
  30. Zimmerman, B. J. & Bandura, A. (1994). Impact of self-regulatory influences on writing course attainment. {Öz düzenlemenin yazma derslerindeki düzeye etkisi] American Educational Research Journal, 31, 845-862. [Google Scholar]