International Association of Educators   |  ISSN: 1309-0682
Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi
International Association of Educators

Orjinal Araştırma Makalesi | Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 2022, Cil. 16(39) 22-41

Okul Dışı Öğrenme Ortamlarının Kullanılmasının 7. Sınıf Öğrencilerinin ''Güneş Sistemi ve Ötesi'' Ünitesindeki Akademik Başarılarına, Fen Öğrenimine Yönelik Motivasyona ve Kalıcılığa Etkisi

Fatih Doğan & Burcu Özdemir

ss. 22 - 41   |  DOI: https://doi.org/10.29329/mjer.2022.463.2   |  Makale No: MANU-2010-30-0002.R1

Yayın tarihi: Mart 30, 2022  |   Okunma Sayısı: 237  |  İndirilme Sayısı: 357

PDF İndir

Özet

Bu araştırmada okul dışı öğrenme ortamlarında yapılan öğretim faaliyetlerinin 7. sınıf öğrencilerinin ''Güneş Sistemi ve Ötesi'' ünitesindeki akademik başarısına, kalıcılık düzeyine ve fen öğrenimine yönelik motivasyonlarına etkisi incelenmiştir. Araştırma ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen ile temellendirilmiştir. Araştırma 2018-2019 eğitim öğretim yılında Çanakkale ili Gelibolu ilçesindeki bir devlet okulunda gerçekleştirilmiştir. Uygulamada bir deney, bir kontrol grubu bulunmaktadır. Araştırmanın örneklemi 23 deney grubu ve 23 kontrol grubu toplam 46 7. sınıf öğrencisinden oluşmuştur. Araştırmada veri toplama araçları olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen ''Güneş Sistemi ve Ötesi Akademik Başarı Testi'' (Doğan ve Özdemir, 2020) ile Yılmaz ve Çavaş (2007) tarafından geliştirilen ''Fen Öğrenimine Yönelik Motivasyon Ölçeği'' kullanılmıştır. Çalışma 4 hafta sürmüştür. Çalışma boyunca kontrol grubunda ünite faaliyetlerinin tamamı sınıf içerisinde gerçekleştirilmiştir. Deney grubunda ise ünite faaliyetlerinin bir kısmı gezici planetaryumda bir kısmı ise Çanakkale Ulupınar Gözlemevinde gerçekleştirilmiştir. Ölçekler ünite çalışılmaya başlamadan önce ve ünite bitiminde hem deney hem de kontrol grubuna ön test-son test uygulaması olarak yapılmıştır. Ayrıca kalıcılığı tespit etmek için son test uygulamasının ardından 3 hafta sonra aynı başarı testi tekrar uygulanarak kalıcılık belirlenmiştir. Ölçeklerden elde edilen verilerin analizi sonucunda okul dışı öğrenme ortamları kullanılarak gerçekleştirilen öğretim faaliyetlerinin akademik başarıyı pozitif yönde anlamlı olarak etkilediği görülmüştür. Ayrıca okul dışı öğrenme ortamları kullanılarak yapılan öğretim faaliyetlerinin fen öğrenimine yönelik motivasyona ve akademik bilginin kalıcılığına da olumlu yönde etki ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre eğitim öğretim kurumlarında çeşitli okul dışı öğrenme ortamlarının sayısı artırılarak daha fazla etkin öğrenme sağlanabilir.

Anahtar Kelimeler: Başarı testi, Fen öğrenimine yönelik motivasyon, Güneş sistemi ve ötesi ünitesi, Kalıcılık, Okul dışı öğrenme

Bu makaleye nasıl atıf yapılır?

APA 6th edition
Dogan, F. & Ozdemir, B. (2022). Okul Dışı Öğrenme Ortamlarının Kullanılmasının 7. Sınıf Öğrencilerinin ''Güneş Sistemi ve Ötesi'' Ünitesindeki Akademik Başarılarına, Fen Öğrenimine Yönelik Motivasyona ve Kalıcılığa Etkisi . Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 16(39), 22-41. doi: 10.29329/mjer.2022.463.2

Harvard
Dogan, F. and Ozdemir, B. (2022). Okul Dışı Öğrenme Ortamlarının Kullanılmasının 7. Sınıf Öğrencilerinin ''Güneş Sistemi ve Ötesi'' Ünitesindeki Akademik Başarılarına, Fen Öğrenimine Yönelik Motivasyona ve Kalıcılığa Etkisi . Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 16(39), pp. 22-41.

Chicago 16th edition
Dogan, Fatih and Burcu Ozdemir (2022). "Okul Dışı Öğrenme Ortamlarının Kullanılmasının 7. Sınıf Öğrencilerinin ''Güneş Sistemi ve Ötesi'' Ünitesindeki Akademik Başarılarına, Fen Öğrenimine Yönelik Motivasyona ve Kalıcılığa Etkisi ". Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 16 (39):22-41. doi:10.29329/mjer.2022.463.2.
Kaynakça
  1. Aydın, M. (2019). Evsel atıklar ve geri dönüşüm konusunun okul dışı öğrenme ortamları ile desteklenmesinin 7. sınıf öğrencilerinin çevre tutumuna etkisinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Kocaeli Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli. [Google Scholar]
  2. Ballantyne, R. ve Packer, J. (2009). Introducing a fifth pedagogy: Experience-based strategies for facilitating learning in natural environments. Environmental Education Research, 15 (2), 243-262. [Google Scholar]
  3. Bodur, Z. (2015). The effect of outdoor class activities in the solar system and beyond unit on seventh-grade student’s academic achievements, scientific process abilities, and motivation. Unpublished master’s thesis. University of Marmara, İstanbul. [Google Scholar]
  4. Bozdoğan, A. E. ve Yalçın, N. (2006). Bilim merkezlerinin ilköğretim öğrencilerinin fene karşı ilgi düzeylerinin değişmesine ve akademik başarılarına etkisi: Enerji parkı. Ege Eğitim Dergisi, 7(2), 95- 114.  [Google Scholar]
  5. Bozdoğan, A. E. (2007). Role and ımportance of science and technology museum in education. Unpublished doctoral dissertation, Gazi University, Enstitude of Educational Science. Ankara, Turkey. [Google Scholar]
  6. Büyüköztürk, Ş., Kılıç, E., Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2007). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem A Yayıncılık, 2. Baskı, Ankara. [Google Scholar]
  7. Büyüköztürk Ş. (2019). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (25. Basım). Ankara. [Google Scholar]
  8. Can, A. (2017). Spss ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. 5. Baskı, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara [Google Scholar]
  9. Demir, M. K. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının gözlem gezisi yöntemine bakış açılarının incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(3), 83-98. [Google Scholar]
  10. Doldur, M. (2019). Bilim merkezinde gerçekleştirilen fen bilimleri dersinin öğrencilerin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik algılarına ve derse yönelik tutumlarına etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Aksaray Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aksaray. [Google Scholar]
  11. Ertaş, H., Şen, A.İ. & Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul dışı bilimsel etkinliklerin 9. sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla ilişkilendirme düzeyine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(2), 178-198. [Google Scholar]
  12. Falk, J. H. ve Storksdieck, M. (2005). Using the contextual model of learning to understand visitor learning from a science center exhibition. Science Education, 89, 744–778.  [Google Scholar]
  13. Gerber, B. L., Cavallo, A. M. L. ve Marek, E. A. (2001). Relationships among informal learning environments, teaching procedures, and scientific reasoning ability. International Journal of Science Education, 23(5), 535-549. [Google Scholar]
  14. Göğebakan, Y. (2008). Sanat tarihi öğretiminde gösteri yöntemi ile gezi-gözlem yönteminin bilginin kalıcılığı açısından karşılaştırılması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 197-220. [Google Scholar]
  15. Güler, A. (2011). Planlı bir müze gezisinin ilköğretim öğrencilerinin tutumuna etkisi. İlköğretim Online, 10(1), 169-179. [Google Scholar]
  16. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L. (2013). [Google Scholar]
  17. Multivariate data analysis: Pearson education limited  [Google Scholar]
  18. Hofstein, A., & Rosenfeld, S. (1996). Bridging the gap between formal and informal science learning. Studies in Science Education,28, 87–112. [Google Scholar]
  19. Karamustafaoğlu, O., Tezel Ö. & Sarı U. (2018). Güncel yaklaşım ve yöntemlerle etkinlik destekli fen öğretimi. Ankara: Pegem A. [Google Scholar]
  20. Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel yayın [Google Scholar]
  21. Kete, R. & Horasan, Y. (2013). Öğretmen adaylarının uygulamalı (doğa merkezli) biyoloji derslerinde verimlilikleri. VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiriler Kitabı II, 85-90. [Google Scholar]
  22. Knapp, D., & Barrie, E. (2001). Content evaluation of an environmental science field trip. Journal of Science Education and Technology, 10 (4), 351-357. [Google Scholar]
  23. Kulalıgil, A. (2015). The effect of teaching practices occurring in out-of-class teaching environments on academic success, creativity, and motivation of fifth-grade science class students. Unpublished master’s thesis. University of Pamukkale, Denizli. [Google Scholar]
  24. Laçin Şimşek, C. (2011). Out-of-school learning environments and science education. In C. Laçin Şimşek (Eds.). Out-of-school learning environments in science teaching (pp. 1-23). Ankara: Pegem Publishing [Google Scholar]
  25. Lind, K. K., (2005) Exploring science in early childhood. A development approach. Thomson Delmar Learning, USA  [Google Scholar]
  26. MEB, (2018). Fen bilimleri dersi (ilkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7. ve 8. sınıflar) öğretim programı. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara  [Google Scholar]
  27. Özgen, N. (2011). Fiziki coğrafya dersi öğretim metoduna farklı bir yaklaşım: Gezi- gözlem destekli öğretim. Marmara Coğrafya Dergisi, 23, 373-388. [Google Scholar]
  28. Özür, N.(2010). Sosyal bilgiler dersinde sınıf dışı etkinliklerin öğrenci başarısına etkisi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara). [Google Scholar]
  29. Sarıtaş, E. & Çelik, K. (2013). İlkokul öğrencilerinin sınıf kavramına ilişkin metaforik algıları. International Journal of Human Sciences, 10 (1), 1185-1201. [Google Scholar]
  30. Soysal, E. (2019). Okul dışı öğrenme ortamlarının ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin fen bilimleri dersine yönelik ilgi, tutum ve motivasyonlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
  31. Tal, T., & Morag, O. (2009). Reflective practice as a means for preparing to teach outdoors in an ecological garden. Journal of Science Teacher Education, 20, 245-262. [Google Scholar]
  32. Tatar, N. ve Bağrıyanık, K.E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896. [Google Scholar]
  33. Tekkumru Kısa, M. (2005). Development and implementation of a “science center learning kit” designed to improve student outcomes from an informal science setting. Unpublished master thesis. Graduate Program in Secondary School Science and Mathematics Education, Boğaziçi University, İstanbul. [Google Scholar]
  34. Topallı, K. Ö. N. (2001). İlk ve orta dereceli okullarda güzel sanatlar eğitimi kapsamında müze eğitiminin rolü ve önemi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara). [Google Scholar]
  35. Tuan, H.L., Chin, C.C. & Shieh, S.H. (2005). The development of a questionnaire to measure students' motivation towards science learning. International Journal of Science Education, 27-(6), 639-654. [Google Scholar]
  36. Türkmen, H. (2010). Historical overview of informal (out-of-school) science education and integration to education. Çukurova University Faculty of Education Journal,3 (39), 46-59 [Google Scholar]
  37. Yavuz, M. & Balkan Kıyıcı, F. (2012). İnformal öğrenme ortamlarının ilköğretim öğrencilerinin fene karşı kaygı düzeylerinin değişmesine ve akademik başarılarına etkisi: Hayvanat bahçesi örneği. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Özet Kitabı. Niğde Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Niğde. [Google Scholar]
  38. Yılmaz, H. & Huyugüzel Çavaş, P. (2007). Fen öğrenimine yönelik motivasyon ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 6-(3), 430-440. [Google Scholar]
  39. Yıldırım, H (2018). The impact of out-of-school learning environments on 6th-grade secondary school student’s attitude towards science course. Journal of Education and Training Studies, 6(12), 26-41 [Google Scholar]
İndir
Metric
Geçmiş
Benzer

Cilt 16 Sayı 39

Mart 2022

Tüm Makaleler

Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi

International Association of Educators.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Gizlilik     |     Kullanım Koşulları     |     Çerez Politikaları
Creative Commons Lisansı
© 2012 - 2024 - THDSoft e-Journal Management System.