International Association of Educators   |  ISSN: 1309-0682
Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi
International Association of Educators

Orjinal Araştırma Makalesi | Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 2019, Cil. 13(27) 219-243

Üniversite Öğrencilerinin Öznel Mutluluk ve Pozitif Algı Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenlerle İncelenmesi

Abdullah Mert

ss. 219 - 243   |  DOI: https://doi.org/10.29329/mjer.2019.185.10   |  Makale No: MANU-1812-07-0008.R1

Yayın tarihi: Mart 20, 2019  |   Okunma Sayısı: 391  |  İndirilme Sayısı: 856

PDF İndir

Özet

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin öznel mutluluk ile pozitif algı düzeyleri arasındaki ilişkileri belirlemek ve öznel mutluluk ve pozitif algı düzeylerinin çeşitli demografik değişkenler açısından ilişkilerini incelemektir. Araştırmanın örneklemi Uşak Üniversitesi’nde okuyan 250 öğrenciden (139 kadın, 111 erkek) oluşmaktadır. Araştırma ilişkisel tarama modeline uygun olarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, katılımcıların pozitif algı düzeylerini belirlemek için “Pozitif Algı Ölçeği”  (PAÖ) ve öznel mutluluk düzeylerini belirlemek için “Öznel Mutluluk Ölçeği “ (ÖMÖ) kullanılmıştır. SPSS 23.0 paket programı aracılığıyla .05 ve .01 anlamlılık düzeyinde test edilmiştir. Üniversite öğrencilerinin pozitif algı ve öznel mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkileri görmek amacıyla korelasyon analizi, pozitif algı ve öznel mutluluk toplam puanlarının farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amacıyla tek yönlü varyans analizi ve pozitif algının üniversite öğrencilerinin öznel mutluluk düzeylerini yordama gücünü belirlemek amacıyla yapılan regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular, üniversite öğrencilerinde pozitif algının tüm boyutları birlikte öznel mutluluğa ilişkin toplam varyansın yaklaşık %33’ünü açıkladığı görülmüştür. Ayrıca araştırma bulgularında üniversite öğrencilerinde pozitif algı ile öznel mutluluk düzeyleri arasında orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı bir ilişkiye rastlanmıştır. Yapılan analizlerin sonuçları ilgili literatür ışığıda incelenmiş ve çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: Öznel Mutluluk, Pozitif Algı, Mutluluk, Algı,

Bu makaleye nasıl atıf yapılır?

APA 6th edition
Mert, A. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Öznel Mutluluk ve Pozitif Algı Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenlerle İncelenmesi . Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 13(27), 219-243. doi: 10.29329/mjer.2019.185.10

Harvard
Mert, A. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Öznel Mutluluk ve Pozitif Algı Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenlerle İncelenmesi . Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 13(27), pp. 219-243.

Chicago 16th edition
Mert, Abdullah (2019). "Üniversite Öğrencilerinin Öznel Mutluluk ve Pozitif Algı Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenlerle İncelenmesi ". Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 13 (27):219-243. doi:10.29329/mjer.2019.185.10.
Kaynakça
  1. Akın, A. ve Akın, U. (2015). Friendship quality and subjective happiness: The mediator role of subjective vitality. Education and Science, 40, 233–242. DOI: 10.15390/EB.2015.3786. [Google Scholar]
  2. Akın, A. ve Kaya, M. (2015). Pozitif algı ölçeği türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği.. Journal Of European Education, 5(2), 16-22. [Google Scholar]
  3. Akın, A. ve Akın, U. (2014). An investigation of the predictive role of self-compassion on subjective happiness in Turkish university students. Education Sciences & Psychology, 32, 59–68. [Google Scholar]
  4. Akın, A. ve Satıcı, S. A. (2011). Öznel mutluluk ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(21), 65-77. [Google Scholar]
  5. Alemdağ, C., Alemdağ, S. ve Özkara, A. B. (2016). Physıcal actıvıty as a determınant of subjectıve happıness. Baltıc Journal of Sport & Health Scıences, 4(103), 2-10. [Google Scholar]
  6. Balaguer, I., Castillo, I., Duda, J. L. ve García-Merita, M. (2011). Associations among perceived motivational climate created by the coach, dispositional orientation, motivational regulations and subjective vitality in young female tennis players. Revista de Psicología del Deporte, 20, 133-148. [Google Scholar]
  7. Bartels, M., Cacioppo, J., T., van Beijsterveldt, T., C. ve Boomsma, D. I. (2013). Exploring the association between well-being and psychopathology in adolescents. Behavioral Genetics, 43, 177–190. [Google Scholar]
  8. Canbay, H. (2010). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,İzmir. [Google Scholar]
  9. Cenkseven, F. ve Akbaş, T. (2007). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-65. [Google Scholar]
  10. Certel, Z. ve Saracoğlu, A.,S. (2015).  Lise öğrencilerinin öz-yeterlikleri ile öznel iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi,4 (2 ) ,32. [Google Scholar]
  11. Cheng, H., ve Furnham, A. (2003). Personality, self- esteem, and demographic predictions of happiness and depression. Personality and Individual Differences, 34, 921-942. [Google Scholar]
  12. Cihangir-Çankaya, Z. (2005). Öz-belirleme modeli: özerklik desteği, ihtiyaç doyumu, iyi olma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Ünivesitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
  13. Çevik, N. (2010). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluşlarını yordayan bazı değişkenler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
  14. Damásio, F., Zanon, C., ve Koller, S. (2014). Validation and psychometric properties of the Brazilian version of the Subjective Happiness Scale. Universitas Psychologica, 13(1), 17-24. [Google Scholar]
  15. Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal of a national index. American Psychologist, 55, 34-43. [Google Scholar]
  16. Diener, E., ve Seligman, M., E., P. (2002). Very happy people. Psychological Science, 13, 81-84 [Google Scholar]
  17. Dost, T., M. (2004). Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Ankara.   [Google Scholar]
  18. Drake, L., Duncan, E., Sutherland, F., Abernethy, C. ve Henry, C. (2008). Time perspective and correlates of wellbeing. Time & Society, 17, 47-61. [Google Scholar]
  19. Edwards, L. M. ve Lopez, S. J. (2006). Perceived family support, acculturation, and life satisfaction in Mexican American youth: A mixed methods exploration. Journal of Counseling Psychology, 53, 279–287. [Google Scholar]
  20. Eldeleklioğlu, J. (2015). Predictive effects of subjective happiness, forgiveness, and rumination on life satisfaction. Social Behavior And Personality: An İnternational Journal, 43(9), 1563-1574. [Google Scholar]
  21. Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (36), 139-151 [Google Scholar]
  22. Feist, G. J., Bodner, T. E., Jacobs, J. F., Miles, M. ve Tan, V. (1995). Integrating top-down and bottom-up structural models of subjective well-being: A longitudinal investigation. Journal of Personality and Social Psychology, 68(1), 138-150. [Google Scholar]
  23. Francis, L. J. (1998). Happiness is a thing called stable extraversion: A further examination of the relationship between the Oxford Happiness Inventory and Eysencks dimensional model of personality and gender. Personality and Individual Differences, 26(1), 5–11. [Google Scholar]
  24. Furnham, A. ve Cheng, H. (2000). Perceived parental behaviour, self-esteem and happiness. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 35, 463–470. [Google Scholar]
  25. Gabriele, R. (2008). Orientations to happiness: Do they make a difference in a student’s educational life? American Secondary Education, 36, 88–101. [Google Scholar]
  26. Garcia, D. ve Moradi, S. (2012). Adolescents’ temperament and character: A longitudinal study on happiness. Journal of Happiness Studies, 13, 931–946. [Google Scholar]
  27. Garcia, D. ve Siddiqui, A. (2009). Adolescents’ affective tempera-ments: Life satisfaction, interpretation and memory of events. The Journal of Positive Psychology, 4, 155-167. [Google Scholar]
  28. Gülcan, A. ve Nedim Bal, P. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Asya Öğretim Dergisi                                   2(1(Özel)), 41-52    [Google Scholar]
  29. Gündoğdu, R. ve Yavuzer, Y. (2012). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş ve psikolojik ihtiyaçlarının demografik değişkenlere göre incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 115-131 [Google Scholar]
  30. Hayes, C., T. ve Weathington, B. L. (2007). Optimism, stress, life satisfaction, and job burnout in restaurant managers. The Journal of Psychology: Interdisciplinary and Applied, 141, 565–579. [Google Scholar]
  31. Hills, P. ve Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality And Individual Differences, 33(7), 1073-1082. [Google Scholar]
  32. Icekson, T. ve Pines, A. M. (2013). Positive perception: A three dimensional model and a scale. Personality and Individual Differences 54, 180–186. [Google Scholar]
  33. İlhan, T. (2005). Öznel iyi oluşa dayalı mizah tarzları modeli. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
  34. Jannoff-Bulman, R. (1989). Assumptive worlds and the stress of traumatic events: Applications of the schema construct. Social Cognition, 7, 113–136. [Google Scholar]
  35. Karasar, N., (2002). Bilimsel araştırma yöntemi, (11. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi [Google Scholar]
  36. Kazakina, E. (1999). Time perspective of older adults: relationships to attachment style, psychological well-being and psychological distress. Unpublished Doctoral Dissertation, Columbia University, New York. [Google Scholar]
  37. Kublay, D. ve Oktan, V. (2015). Evlilik uyumu: değer tercihleri ve öznel mutluluk açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (44), 25-35 [Google Scholar]
  38. Mahon, N., E., Yarcheski, A. ve Yarcheski, T. J. (2005). Happiness as related to gender and health in early adolescents. Clinical Nursing Research, 14(2), 175-190. [Google Scholar]
  39. Maltby, J., Day, L. ve Barber, L. (2005). Forgiveness and happiness. The different contexts of forgiveness using the distinction between hedonic and eudaimonic happiness. Journal of Happiness Studies, 6, 1–13. [Google Scholar]
  40. Lauriola, M., ve Iani, L. (2015). Does positivity mediate the relation of extraversion and neuroticism with subjective happiness? PLoS One, 10 (3): e0121991. [Google Scholar]
  41. Layous, K., Nelson, S., K. ve Lyubomirsky, S. (2012). What is the optimal way to deliver a positive activity intervention? The case of writing about one’s best possible selves. Journal of Happiness Studies, 14, 635–654. [Google Scholar]
  42. Lee, J., Y. ve Im, G. S. (2007). Self-enhancing bias in personality, subjective happiness, and perception of life events: A replication in a Korean aged sample. Aging and Mental Health, 11, 57-60. [Google Scholar]
  43. Liem, J., H., Lustig, K. ve Dillon, C. (2010) Depressive symptoms and life satisfaction among emerging adults: a comparison of high school dropouts and graduates. Journal of Adult Development, 17(1), 33-44. [Google Scholar]
  44. Lin, J., D., Lin, P., Y. ve Wu, C., L. (2010). Wellbeing perception of institutional caregivers working for people with disabilities: Use of Subjective Happiness Scale and Satisfaction with Life Scale analyses. Research in Developmental Diasbilities, 31(5), 1083-1090. [Google Scholar]
  45. Liu, K., W., Y. (2012). Humor styles, self-esteem and subjective happiness. Humour, 1, 21–41. [Google Scholar]
  46. Lyubomirsky, S. ve Tucker, K., L. (1998). Implications of individual differences in subjective happiness for perceiving, interpreting, and thinking about life events. Motivation and Emotion, 22, 155–186. [Google Scholar]
  47. Lyubomirsky, S. ve Lepper, H., S. (1999). A measure of subjective happiness: Preliminary reliability and construct validation. Social Indicators Research, 46, 137–155. [Google Scholar]
  48. Lyubomirsky, S. (2001). Why are some people happier than others? The role of cognitive and motivational processes in well-being. American Psychologist, 56, 239–249. [Google Scholar]
  49. Lyubomirsky, S., King, L.ve Diener, E. (2005). The benefits of frequent positive affect: Does happiness lead to success? Psychological Bulletin, 131, 803–855. [Google Scholar]
  50. Lyubomirsky S., Tkach C., ve DiMatteo M., R. (2006). What are the differences between happiness and self-esteem? Social Indicator Research, 78, 363–404. [Google Scholar]
  51. Myers, D., G. ve Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6(1), 10–19. [Google Scholar]
  52. Odabaşı, Ş. (2016). Üniversite öğrencilerinin online oyun bağımlılığı düzeylerinin öznel mutluluk düzeyleriyle ilişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya. [Google Scholar]
  53. Özen, Ö. (2005). Ergenlerin öznel iyi oluş düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
  54. Pina-Watson, B., Ojeda, L., Castellon, N., E. ve Dornhecker, M. (2013). Familismo, ethnic identity, and bicultural stress as predictors of Mexican American adolescents’ positive psychological functioning. Journal of Latina/o Psychology, 1, 204–217. [Google Scholar]
  55. Rasmussen, H., N., Scheier, M., F., ve Greenhouse, J., B. (2009). Optimism and physical health: A meta-analytic review. Annals of Behavioral Medicine, 37, 239–256. [Google Scholar]
  56. Ryan, R., M. ve Frederick, C. (1997). On energy, personality and health: subjective vitality as a dynamic reflection of well-being. Journal of Personality, 65, 529-565. [Google Scholar]
  57. Ryff, C., D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 57(6), 1069. [Google Scholar]
  58. Saygın, Y. (2008). Üniversite öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya. [Google Scholar]
  59. Schwarzer, R., BaBler, J., Kwiatek, P., Schröder, K. ve Zhang, J. X. (1997). The Assessment of optimistic self-beliefs: Comparison of the German, Spanish, and Chinese versions of the General Self-efficacy Scale. Applied Psychology: An International Review, 46(1) , 69-88. [Google Scholar]
  60. Scheier, M., F., Carver, C., S. ve Bridges, M., W. (1994). Distinguishing optimism from neurotiscism (and trait anxiety, self-mastery, and self-esteem): A reevaluation of the life orientation test. Journal of Personality and Social Psychology, 67, 1063–1078. [Google Scholar]
  61. Segrin, C. ve Taylor, M. (2007). Positive interpersonal relationships mediate the association between social skills and psychological well-being. Personality and Individual Differences, 43, 637–646. [Google Scholar]
  62. Seligman, M., E. ve Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. The American Psychologist, 55, 5–14. [Google Scholar]
  63. Seligman, M., E., P. (2003). Positive psychology: Fundamental assumptions. Psychologist, 16, 126–127. [Google Scholar]
  64. Schiffrin, H., H. ve Nelson, K., S. (2010). Stressed and happy? Investigating the relationship between happiness and perceived stress. Journal of Happiness Studies, 11, 33–39. [Google Scholar]
  65. Suldo, S., M. ve Huebner, E., S. (2006). Is extremely high life satisfaction during adolescence advantageous? Social Indicators Research, 78, 179–203. [Google Scholar]
  66. Şahin, M., Aydın, B., Sarı, S. V., Kaya, S. ve Pala, H. (2012). Öznel iyi oluşu açıklamada umut ve yaşamda anlamın rolü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 827-836. [Google Scholar]
  67. Takashi, O. ve Kobayashi, M. (2011). Area-level income inequality and individual happiness: Evidence from Japan. Journal of Happiness Studies, 12, 633–649. [Google Scholar]
  68. Taylor, S., E. ve Brown, J., D. (1988). Illusion and well-being: A social psychological perspective on mental health. Psychological Bulletin, 103, 193–210. [Google Scholar]
  69. Toprak, H. (2014). Ergenlerde mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak psikolojik sağlamlık ve psikolojik ihtiyaç doyumu. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya. [Google Scholar]
  70. Tuzgöl Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 132-142. [Google Scholar]
  71. Tuzgöl Dost, M. (2006). Subjective well-being among university students. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 188-197. [Google Scholar]
  72. Veenhoven, R. (1994). Is happiness a trait? Social Indicators Research, 32, 101–160. [Google Scholar]
  73. Vela, J., C., Castro, V., Cavazos, L., Cavazos, M. ve Gonzalez, S., L. (2014). Understanding Latina/o students’ meaning in life, spirituality, and subjective happiness. Journal of Hispanic Higher Education, 14, 171–184. [Google Scholar]
  74. Vela, J., C., Castro, V., Cavazos, L., Cavazos, M., ve Gonzalez, S.L. (2015). Understanding Latina/o students’ meaning in life, spirituality, and subjective happiness. Journal of Hispanic Higher Education, 14(2) 171–184. [Google Scholar]
  75. Vela, J., C., Lenz, A. S., Sparrow, G. S. ve Gonzalez, S. L. (2016). Using humanistic and positive psychology to understand mexican american adolescents' subjective happiness. The Journal of Humanistic Counseling, 55(1), 66-81. [Google Scholar]
  76. Yavuz-Güler, Ç. ve İşmen-Gazioğlu, A. S. (2008). Rehberlik ve psikolojik danışmanlık öğrencilerinde öznel iyi olma hali, psikiyatrik belirtiler ve bazı kişilik özellikleri: Karşılaştırmalı bir çalışma. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 23,107-114. [Google Scholar]
  77. Wenglert, L. ve Rosen, A. S. (2000). Measuring optimism-pessimism from beliefs about future events. Personality and Individual Differences, 28(1), 717-728. [Google Scholar]
  78. Zimbardo, P., G. ve Boyd, J., N. (1999). Putting time in perspective: A valid, reliable individual-differences metric. Journal of Personality and Social Psychology, 77, 1271–1288.   [Google Scholar]
İndir
Metric
Geçmiş
Benzer

Cilt 13 Sayı 27

Mart 2019

Tüm Makaleler

Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi

International Association of Educators.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Gizlilik     |     Kullanım Koşulları     |     Çerez Politikaları
Creative Commons Lisansı
© 2012 - 2024 - THDSoft e-Journal Management System.