International Association of Educators   |  ISSN: 1309-0682

Orjinal Araştırma Makalesi | Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 2020, Cil. 14(34) 472-493

Matematik Öğretiminde Robotik Etkinlikler Kullanılmasının Başarıya Etkisi

Yücel Tekin & Hafize Keser

ss. 472 - 493   |  DOI: https://doi.org/10.29329/mjer.2020.322.22   |  Makale No: MANU-2008-26-0011.R1

Yayın tarihi: Aralık 25, 2020  |   Okunma Sayısı: 422  |  İndirilme Sayısı: 693


Özet

Bu çalışmanın temel amacı, matematik öğretiminde robotik etkinlikler kullanılmasının öğrencilerin ders başarılarına olan etkilerinin araştırılmasıdır. Çalışmada yarı deneysel desenlerden Eşitlenmemiş Kontrol Gruplu Model kullanılmıştır. Çalışmanın evrenini 2013-2014 eğitim öğretim yılı birinci döneminde Ankara İli Cebeci Ortaokulu 6. Sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklem olarak okul yönetimi tarafından önceden oluşturulmuş sınıflardan üçü rastgele yöntemi ile kontrol, üçü deney grubu olarak atanmıştır. Veri toplama aracı olarak “Matematik Başarı testi” kullanılmıştır. Çalışmanın alt amaçlarına uygun olarak betimsel istatistikler ve araştırmada veri analiz tekniği olarak tekrarlı ölçümler için iki yönlü varyans analizi yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda, robotik etkinliklerle desteklenen matematik öğretim yönteminin, geleneksel yöntem ile verilen derse göre, matematik başarısını artırmada etkili olduğu görülmüştür. Araştırmanın alt amaçları doğrultusunda gerçekleştirilen analizler sonucunda; robotik etkinliklerle desteklenen matematik öğretim yönteminin, geleneksel yöntem ile verilen derse göre, matematik başarısını artırmada matematik başarı düzeyi düşük öğrencilerde daha etkili olduğu belirlenirken, matematik başarı düzeyi orta ve yüksek olan öğrencilerde anlamlı bir etki olmadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: Matematik Dersi, Robotik Etkinlikler, Ortaokul, Matematik Başarısı


Bu makaleye nasıl atıf yapılır?

APA 6th edition
Tekin, Y. & Keser, H. (2020). Matematik Öğretiminde Robotik Etkinlikler Kullanılmasının Başarıya Etkisi . Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(34), 472-493. doi: 10.29329/mjer.2020.322.22

Harvard
Tekin, Y. and Keser, H. (2020). Matematik Öğretiminde Robotik Etkinlikler Kullanılmasının Başarıya Etkisi . Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(34), pp. 472-493.

Chicago 16th edition
Tekin, Yucel and Hafize Keser (2020). "Matematik Öğretiminde Robotik Etkinlikler Kullanılmasının Başarıya Etkisi ". Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 14 (34):472-493. doi:10.29329/mjer.2020.322.22.

Kaynakça
  1. Alakoç, Z. (2003). Matematik Öğretiminde Teknolojik Modern Öğretim Yaklaşımları, The Turkish Online Journal of Educational Technology, TOJET 2(1). Article 7.  [Google Scholar]
  2. Alkan, C. (2005). Eğitim teknolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık. [Google Scholar]
  3. Atılgan, H., Kan, A. ve Doğan, N. (2006). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme.  Ankara: Anı Yayıncılık  [Google Scholar]
  4. Barreto, F. and Benitti, V. (2012). Exploring the educational potential of robotics in schools: A systematic review. Computers & Education 58(2012) 978–988. [Google Scholar]
  5. Caci, B., Cardaci, M. and Lund, H. H. (2003). Assessing educational robotics by the “Robot edutainment questionnaire”. Technical report. The Maersk Mc-Kinney Moller Institute for Production Technology, University of Southern Denmark. [Google Scholar]
  6. Çankaya, S., Durak, G. ve Yünkül, E. (2017). Robotlarla programlama eğitimi: öğrencilerin deneyimlerinin ve görüşlerinin incelenmesi. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 8(4), 428-445. [Google Scholar]
  7. Dursun, F. (2006). Öğretim Sürecinde Araç Kullanımı. İlköğretmen Dergisi,1, 8-9. [Google Scholar]
  8. Eğitim Reformu Girişimi (2010). PISA 2009 Sonuçlarına ilişkin değerlendirme. Sabancı Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi [Google Scholar]
  9. Francis, K. and Davis, B. (2018). Coding Robots as a Source of Instantiations for Arithmetic. Digital Experiences in Mathematics Education, 4(2-3), 71-86. [Google Scholar]
  10. Göksoy, S. ve Yılmaz, İ. (2018). Bilişim Teknolojileri Öğretmenleri ve Öğrencilerinin Robotik ve Kodlama Dersine İlişkin Görüşleri. Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (1), 178-196. [Google Scholar]
  11. Karasar, N., (1999). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
  12. Kasalak, İ. (2017). Robotik Kodlama Etkinliklerinin Ortaokul Öğrencilerinin Kodlamaya İlişkin Öz yeterlik Algılarına Etkisi ve Etkinliklere İlişkin Öğrenci Yaşantıları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. [Google Scholar]
  13. Kazez, H. ve Genç, Z. (2016). İlkokul Matematik Öğretiminde Yeni Bir Yaklaşım: Lego Moretomath. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 5(2). [Google Scholar]
  14. Keppel, G. (1991). Design and Analysis: A researcher’s handbook (3rd ed.) Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall. [Google Scholar]
  15. Keser, H. (1988).  Bilgisayar destekli öğretim için bir model önerisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
  16. Kitchenham, B. (2004). Procedures for performing systematic reviews. Joint technical report Software Engineering Group, Keele University, United Kingdom and Empirical Software Engineering, National ICT Australia Ltd, Australia. [Google Scholar]
  17. Mitnik, R., Nussbaum, M. and Soto, A. (2008). An autonomous educational mobile robot mediator. Autonomous Robots, 25(4), 367–382. [Google Scholar]
  18. Papert, S. (1993). Mindstorms: Children, computers, and Powerful Ideas (2nd ed.). New York, NY: Basic Books. [Google Scholar]
  19. Petre, M. ve Price, B. (2004). Using robotics to motivate ‘back door’ learning. Education and Information Technologies, 9(2), 147–158. [Google Scholar]
  20. PISA (2004). PISA. Learning for tomorrow’sworld. First resultsfrom PISA 2003. OECD Publishing. [Google Scholar]
  21. PISA (2018). PISA 2018 Results: Snapshot of Student Performance. https://www.oecd.org/pisa/publications/pisa-2018-results.htm adresinden 09 Ağustos 2020 tarihinde alınmıştır. [Google Scholar]
  22. Resnick, M. (1991). Xylophones, hamsters, and fireworks: the role of diversity in constructionist activities. In I. Harel, & S. Papert (Eds.), Constructionism. Norwood, NJ: Ablex Publishing Corporation. [Google Scholar]
  23. Resnick, M. (1996). Distributed constructionism. Proceedings of the International Conference on the Learning Science, Evanston, IL, USA. [Google Scholar]
  24. Rusk, N., Resnick, M., Berg, R., and Pezalla-Granlund, M. (2008). New pathways into robotics: strategies for broadening participation. Journal of Science Education and Technology, 17(1), 59–69. [Google Scholar]
  25. Somyürek, S. (2015). An effective educational tool: construction kits for fun and meaningful learning. International Journal of Technology and Design Education, 25(1), 25-41. [Google Scholar]
  26. Tekin, H.  (1991).  Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme.  Ankara: Yargı Kitap ve Yayınevi. [Google Scholar]
  27. TIMSS. (2015). TIMSS 2015 International Mathematics Report. Distribution of Mathematics Achievement. http://timss2015.org/timss-2015/mathematics/student-achievement/distribution-of-mathematics-achievement/ adresinden 09 Ağustos 2020 tarihinde alınmıştır. [Google Scholar]
  28. Turgut, F.  (1984).  Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları.  Üçüncü Baskı. Ankara: Saydam matbaacılık. [Google Scholar]
  29. Yetik, S. S. (2011). Çevrimiçi öz düzenleyici öğrenme ortamında farklı denetim odaklarına göre sunulan meta bilişsel rehberliğin öğretmen adaylarının öz düzenleme becerilerine ve öz yeterlik algılarına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. [Google Scholar]
  30. Yolcu, V. (2018). Programlama Eğitiminde Robotik Kullanımının Akademik Başarı, Bilgi-İşlemsel Düşünme Becerisi ve Öğrenme Transferine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. [Google Scholar]