International Association of Educators   |  ISSN: 1309-0682

Orjinal Araştırma Makalesi | Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 2020, Cil. 14(33) 494-522

Öğretmenlerin Kayırmacılık Algıları ile Örgütsel Güven Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Sedef Selin Gülay & Gökhan Kahveci

ss. 494 - 522   |  DOI: https://doi.org/10.29329/mjer.2020.272.23   |  Makale No: MANU-2005-07-0004.R1

Yayın tarihi: Eylül 29, 2020  |   Okunma Sayısı: 240  |  İndirilme Sayısı: 627


Özet

Araştırmanın amacı öğretmenlerin okul yönetiminin kayırmacı uygulamalarına yönelik algıları ile örgütsel güven düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. İlişkisel tarama modelinde tasarlanan bu araştırmanın evrenini Rize il merkezi ve ilçelerinde ilkokul ve ortaokullarda görev yapan tüm öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmada basit seçkisiz örnekleme yöntemi kullanılarak, örneklem oluşturma yoluna gidilmiş ve 27 okulda görev yapan 414 öğretmen araştırma grubuna dâhil edilmiştir. Araştırmanın verileri, Erdem ve Meriç (2012) tarafından geliştirilen “Okul Yönetiminde Kayırmacılık Ölçeği”, Yılmaz (2006) tarafından geliştirilen “Örgütsel Güven Ölçeği” ve öğretmenlerin demografik özelliklerine ulaşabilmek için oluşturulan “Kişisel Bilgi Formu” aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin kayırmacılık algılarının düşük, örgütsel güven algılarının ise iyi düzeyde olduğu, kayırmacılık ile örgütsel güven arasında orta düzeyde olumsuz yönde anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. Regresyon analizine göre, kayırmacılığın örgütsel güvenin anlamlı bir yordayıcısı olduğu ve örgütsel güvene ait varyansın %35’ini açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Kayırmacılık, Örgütsel Güven, İlkokul, Ortaokul, Öğretmen


Bu makaleye nasıl atıf yapılır?

APA 6th edition
Gulay, S.S. & Kahveci, G. (2020). Öğretmenlerin Kayırmacılık Algıları ile Örgütsel Güven Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi . Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(33), 494-522. doi: 10.29329/mjer.2020.272.23

Harvard
Gulay, S. and Kahveci, G. (2020). Öğretmenlerin Kayırmacılık Algıları ile Örgütsel Güven Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi . Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(33), pp. 494-522.

Chicago 16th edition
Gulay, Sedef Selin and Gokhan Kahveci (2020). "Öğretmenlerin Kayırmacılık Algıları ile Örgütsel Güven Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi ". Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 14 (33):494-522. doi:10.29329/mjer.2020.272.23.

Kaynakça
  1. Abdalla, H. F., Maghrabi, A. S., & Raggad, B. G. (1998). Assessing the perceptions of human resource managers toward nepotism: A cross-cultural study. International Journal of Manpower, 19(8), 554-570. [Google Scholar]
  2. Agun, H. (2011). Örgütsel güven ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
  3. Akarsu, B. (2015). Hipotezlerin, değişkenlerin ve örneklemin belirlenmesi. M. Metin (Ed.). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (s. 22-43). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  4. Akbulut-Kayısı, K. (2016). Çalışanların örgütsel güven düzeyleri ile motivasyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
  5. Arasli, H., & Tumer, M. (2008). Nepotism, favoritism and cronyism: A study of their effects on job stress and job satisfaction in the banking industry of North Cyprus. Social Behavior and Personality: An international journal, 36(9), 1237-1250. [Google Scholar]
  6. Arasli, H., Bavik, A., & Ekiz, E. H. (2006). The effects of nepotism on human resource management: The case of three, four and five star hotels in Northern Cyprus. International Journal of Sociology and Social Policy, 26(7/8), 295-308. [Google Scholar]
  7. Argon, T. (2015). Öğretmen görüşlerine göre ilkokullarda yöneticilerin kayırmacılık davranışları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(1), 233-250. [Google Scholar]
  8. Asunakutlu, T. Ve Avcı, U. (2010). Aile işletmelerinde nepotizm algısı ve iş tatmini ilişkisi üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 93-109. [Google Scholar]
  9. Aydın, Y. (2016). Örgütsel sessizliğin okul yönetiminde kayırmacılık ve öğretmenlerin öz yeterlik algısı ile ilişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 22(2), 165-192. [Google Scholar]
  10. Aydoğan, İ. (2009). Favoritism in the Turkish Educational System: Nepotism, cronyism and patronage. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 4(1). [Google Scholar]
  11. Bachmann, R. (2003). Trust and power as means of coordinating the ınternal relations of the organization - a conceptual framework.  In B. Nooteboom, & F. Six (Eds.), Trust process in organizations: Emprical studies of determinants and the process of trust development (pp. 58-73). E. Elgar Publishing. U.S.A.   [Google Scholar]
  12. Baldanova, A. (2014). Nepotism, beyond good or bad. Exploring recruitment policies in international aid organizations in Kyrgyzstan (Unpublished Master's thesis). UiT Norges Arktiske University. [Google Scholar]
  13. Baş, G. ve Şentürk, C. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel vatandaşlık ve örgütsel güven algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 17(1), 29-62. [Google Scholar]
  14. Bilgiç, Ö. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel güven düzeyine ilişkin algıları. (Yayımlanmamış yüksek  lisans  tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
  15. Bökeoğlu, Ö. Ç. ve Yılmaz, K. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel güven hakkında öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 14(2), 211-233. [Google Scholar]
  16. Bramoullé, Y., & Goyal, S. (2016). Favoritism. Journal of Development Economics, 122, 16-27. [Google Scholar]
  17. Bryk, A. S., & Schneider, B. (2003). Trust in schools: A core resource for school reform. Educational Leadership, 60(6), 40-45. [Google Scholar]
  18. Büte, M. (2011a). Etik iklim, örgütsel güven ve bireysel performans arasındaki ilişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1), 171-192. [Google Scholar]
  19. Büte, M. (2011b). Kayırmacılığın çalışanlar üzerine etkileri ile insan kaynakları uygulamaları ilişkisi: Türk kamu bankalarına yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 383-404. [Google Scholar]
  20. Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri (15.baskı). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  21. Cerit, Y. (2009). Öğretmenlerin örgütsel güven düzeyleri ile işbirliği yapma düzeyleri arasındaki ilişki. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 637-657. [Google Scholar]
  22. Cunningham, W.G., & Gresso, D.W. (1993). Cultural Leadership. Allyn Bacon, Boston: Needham Heights,MA. [Google Scholar]
  23. Çağlar, Ç. (2011). Okullardaki örgütsel güven düzeyi ile öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 1827-1847. [Google Scholar]
  24. Çintay, H. (2013). Meslek liselerinde öğretmenlerin örgütsel güven algıları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. [Google Scholar]
  25. Demirel, Y. ve Savaş, Y. (2017). Nepotizmin yenilik ve yetenek yönetimi üzerine etkisi. Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(1), 129-142. [Google Scholar]
  26. Eğerci, Ç. (2009). İlköğretim okullarinda görev yapan öğretmenlerin maruz kaldiklari psikoşiddetin (mobbingin) örgütsel güven düzeyine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya. [Google Scholar]
  27. Erdem, B., Ceylan, U. ve Saylan, U. (2013). Aile işletmelerinde nepotizm ve örgütsel bağlılık ilişkisi: Kütahya’da faaliyet gösteren otel işletmelerinde bir araştırma. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(2), 171-197. [Google Scholar]
  28. Erdem, M. ve Meriç, E. (2012). Okul yönetiminde kayırmacılığa ilişkin ölçek geliştirme çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, Uluslararası E-Dergi, 2(2), 141-149. [Google Scholar]
  29. Gambetta, D.  (2000). Can We Trust Trust?. In G. Diego (Eds.), Trust: Making and Breaking Cooperative Relations (pp. 213-237). Department of Sociology, University of Oxford. [Google Scholar]
  30. Geçer, A. (2015). Liselerde çalışan öğretmenlerin kayırmacılık ve örgütsel destek algısı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.  [Google Scholar]
  31. Gilbert, J. A., & Tang, T. L. P. (1998). An examination of organizational trust antecedents. Public Personnel Management, 27(3), 321-338. [Google Scholar]
  32. Hayajenh, A. F., Maghrabi, A. S., & Al-Dabbagh, T. H. (1994). Research note: Assessing the effect of nepotism on human resource managers. International Journal of Manpower, 15(1), 60-67. [Google Scholar]
  33. Hoy, W. K., & Kupersmith, W. (1984). Principal authenticity and faculty trust: key elements in organizational behavior. Planning and Changing, 15(2), 80-88. [Google Scholar]
  34. Huff, L., & Kelley, L. (2003). Levels of organizational trust in individualist versus collectivist societies: A seven-nation study. Organization Science, 14(1), 81-90. [Google Scholar]
  35. Johnson, B., & Christensen, L. (2008). Educational research: Quantitative, qualitative, and mixed approaches. Sage. [Google Scholar]
  36. Kalemci Tüzün, İ. (2007). Güven, örgütsel güven ve örgütsel güven modelleri. KMÜ İİBF Dergisi 3(2), 93-118. [Google Scholar]
  37. Karacaoğlu, K. ve Yörük, D. (2012). Çalışanların nepotizm ve örgütsel adalet algılamaları: Orta Anadolu Bölgesinde bir aile işletmesi uygulaması. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(3), 43-64. [Google Scholar]
  38. Karademir, M. (2016). Liselerde çalışan öğretmenlerin kayırmacılık ve örgütsel destek algısı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.  [Google Scholar]
  39. Kayabaşı, Y. (2005). Politik yozlaşmaya çözüm olarak anayasal iktisat. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. [Google Scholar]
  40. Keefer, P. (2007). Clientelism, credibility, and the policy choices of young democracies. American Journal of Political Science, 51(4), 804 - 821. [Google Scholar]
  41. Keles, H. N., Özkan, T. K., & Bezirci, M. (2011). A study on the effects of nepotism, favoritism and cronyism on organizational trust in the auditing process in family businesses in Turkey. The International Business & Economics Research Journal, 10(9), 9-16. [Google Scholar]
  42. Khatri, N., & Tsang, E. W. K. (2003). Antecedents and consequences of cronyism in organizations. Journal of Business Ethics, 43(4), 289-303. [Google Scholar]
  43. Khatri, N., Tsang, E.W.K., & Begley, T. M. (2006), Cronyism: A cross cultural analysis.  Journal of International Business Studies, 37(1), 61-75. [Google Scholar]
  44. Kumar, N. (1996). The power of trust in manufacturer-retailer relationships. Harvard business review, 74(6), 92. [Google Scholar]
  45. Kwon, I. (2006). Endogenous favoritism in organizations. Topics in Theoretical Economics, 6(1), 01-24. [Google Scholar]
  46. Memduhoğlu, H. B. & Zengin, M. (2011). İlköğretim okullarinda örgütsel güvene ilişkin öğretmen görüşleri. Yüzüncüyıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 211-227. [Google Scholar]
  47. Meriç, E. ve Erdem, M. (2013). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin algılarına göre okul yönetiminde kayırmacılık. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3(3), 467-498. [Google Scholar]
  48. Mishra, J., & Morrissey, M. A. (1990). Trust in employee/employer relationships: A survey of West Michigan managers. Public personnel management, 19(4), 443-486. [Google Scholar]
  49. Nadeem, M., Ahmad, R., Ahmad, N., Batool, S. R., & Shafique, N. (2015). Favoritism, nepotism and cronyism as predictors of jobs atisfaction: Evidences from Pakistan. Journal of Business and Management Research, 8, 224-228. [Google Scholar]
  50. Özbek, M. A. (2007). Sağlık hizmetleri sunumunda yolsuzluk: sağlık personelinin yolsuzluk algılamaları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
  51. Özbek, M. F. (2011). Örgüt içerisindeki güven ve işe yabancılaşma ilişkisinde örgüte uyum sağlamanın aracı rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1), 232-248. [Google Scholar]
  52. Özdemir, E. (2015). Tarama yöntemi. M. Metin (Ed.), Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (s. 78-97). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  53. Özen, Y. ve Gül, A. (2007). Sosyal ve eğitim bilimleri araştırmalarında evren-örneklem sorunu. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (15), 394-422. [Google Scholar]
  54. Özer, N. ve Çağlayan, Z. A. (2016). Öğretmenlerin müdürlerine duydukları güven ve kronizm algıları arasındaki ilişki. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(5), 18-27 [Google Scholar]
  55. Özer, N., Demirtaş, H., Üstüner, M. ve Cömert, M. (2006). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel güven algıları. Ege Eğitim Dergisi, 7(1), 103–124. [Google Scholar]
  56. Özgan, H. (2011).  Örgütsel davranış bağlamında öğretmenlerin örgütsel adalet, güven, bağlılık, yönetici değerlendirme ve çatışma yönetimi stratejileri algıları arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 229- 247. [Google Scholar]
  57. Özhan, T. (2016). Okul müdürlerinin kullandıkları güç kaynakları ile öğretmenlerin örgütsel güven düzeylerine yönelik görüşleri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Düzce Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce. [Google Scholar]
  58. Özkanan, A. ve Erdem, R. (2015). Yönetimde kayırmacı uygulamalar üzerine nitel bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(4), 7-28. [Google Scholar]
  59. Özsemerci, K. (2003). Türk kamu yönetiminde yoluzluklar, nedenleri, zararları ve çözüm önerileri. Ankara Sayıştay Dizisi. [Google Scholar]
  60. Pearce, J. L. (2015). Cronyism and nepotism are bad for everyone: The research evidence. Industrial and Organizational Psychology, 8(1), 41-44. [Google Scholar]
  61. Polat, M. (2009). Örgütsel özdeşleşmenin öncülleri ve ardılları üzerine bir saha çalışması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa. [Google Scholar]
  62. Polat, R. (2013). Ortaöğretim kurumlarında kronizm algısının örgütsel güven üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ. [Google Scholar]
  63. Polat, S. (2007). Kocaeli’de görev yapan öğretmenlerin okul müdürlerine güven düzeyleri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 32(341), 32-39. [Google Scholar]
  64. Polat, S. ve Celep, C. (2008). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel güven, örgütsel vatandaşlık davranışlarına ilişkin algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 14(2), 307-331. [Google Scholar]
  65. Polat, S. ve Kazak, E. (2014). Okul yöneticilerinin kayırmacı tutum ve davranışları ile öğretmenlerin örgütsel adalet algıları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1(1), 71-92. [Google Scholar]
  66. Prendergast, C., & Topel, R. H. (1996). Favoritism in organizations. Journal of Political Economy, 104(5), 958-978. [Google Scholar]
  67. Rempel, J. K., & Holmes, J. G. (1986). How do I trust?, Psychology today, 20(2), 28. [Google Scholar]
  68. Roberts, S. J. (2009). Incivility as a function of work place favoritism and employee impulsivity. (Unpublished master’s thesis). University of Nebraska, Omaha. [Google Scholar]
  69. Sadozi A.M., Zaman H.M., Marri M.Y., & Ramay I. (2012). Impact of favoritism, nepotism and cronyıism on job satisfactıon a study. [Google Scholar]
  70. Safina, D. (2015). Favouritism and nepotism in an organization: Causes and effects. Procedia Economics and Finance, 23, 630-634. [Google Scholar]
  71. Sammons, P. (1999). School effectiveness: Coming of age in the 21st century. Management in Education, 13(5), 10-13. [Google Scholar]
  72. Smith, P. A., Hoy, W. K., & Sweetland, S. R. (2001). Organizational health of high schools and dimensions of faculty trust. Journal of School leadership, 11, 135-151. [Google Scholar]
  73. Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen niteliği ve öğretimdeki rolü. Eğitim Yönetimi, 2(1), 597-607. [Google Scholar]
  74. Tan, H. H., & Tan, C. S. (2000). Toward the differentiation of trust in supervisor and trust in organization. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 126(2), 241. [Google Scholar]
  75. Tekbıyık, A. (2015). İlişkisel araştırma yöntemi. M. Metin (Ed.). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (s. 100-114). Ankara: Pegem Akademi.  [Google Scholar]
  76. Teyfur, M., Beytekin, O. F. ve Yalçınkaya, M. (2013). İlköğretim okul yöneticilerinin etik liderlik özellikleri ile okullardaki örgütsel güven düzeyinin incelenmesi. Dicle University Journal of Ziya Gokalp Education Faculty, 21, 84-106. [Google Scholar]
  77. Tokgöz, E. ve Seymen, O. A. (2013). Örgütsel güven, örgütsel özdeşleşme ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki: Bir devlet hastanesinde araştırma. Öneri Dergisi, 10(39), 61-76. [Google Scholar]
  78. Top, M. (2012). Hekim ve hemşirelerde örgütsel bağlılık, örgütsel güven ve iş doyumu profili. Istanbul University Journal of the School of Business Administration, 41(2). [Google Scholar]
  79. Tschannen-Moran, M. (2009). Fostering teacher professionalism in schools: The role of leadership orientation and trust. Educational Administration Quarterly, 45(2), 217-247. [Google Scholar]
  80. Tschannen-Moran, M., & Gareis, C. R. (2015). Faculty trust in the principal: An essential ingredient in high-performing schools. Journal of Educational Administration, 53(1), 66–92. [Google Scholar]
  81. Turan, A. (2015). Does the perception of organizational cronyism leads to career satisfaction or frustration with work? The mitigating role of organizational commitment. Research in Applied Economics, 7(3), 14-30. [Google Scholar]
  82. Turgut, S. (2014). Spor işletmelerinde işgörenlerin kayırmacılık algısı ile iş tatmini arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
  83. Türköz, T., Polat, M. ve Coşar, S. (2013). Çalışanların örgütsel güven ve sinizm algılarının örgütsel bağlılıkları üzerindeki rolü. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(2), 285-302. [Google Scholar]
  84. Uğurlu, C. T. ve Arslan, C. (2015). Öğretmenlerin örgütsel kimlik ve okula güven düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 14(1), 72-85. [Google Scholar]
  85. Yamagishi, T. (1988). The provision of a sanctioning system in the United States and Japan. Social Psychology Quarterly, 265-271. [Google Scholar]
  86. Yazıcıoğlu, A. (2015). Eğitimcilerde örgütsel güven düzeyinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
  87. Yıldırım, M. (2013). Kamu yönetiminin kadim paradoksu: Nepotizm ve meritokrasi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 353-380. [Google Scholar]
  88. Yılmaz, K. (2006). Güven ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 69–80. [Google Scholar]