Araştırma Makalesi | Açık Erişim
Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 2020, Clt. 14(31) 462-480
Öğretmen - Veli İletişim Ölçeğinin Geliştirilmesi
ss. 462 - 480 | DOI: https://doi.org/10.29329/mjer.2020.234.22
Yayın Tarihi: Mart 17, 2020 | Görüntüleme Sayısı: 356/886 | İndirilme Sayısı: 496/1.847
Özet
Öz: Bu çalışmanın amacı 'Öğretmen-Veli İletişim Ölçeği (ÖVİÖ)'ni öğretmen, öğrenci ve veliye yönelik olarak geliştirmek; geçerlik ve güvenirliğini ortaya koymaktır. ÖVİÖ, öğretmen veli iletişimini öğretmen, öğrenci ve veliye göre ölçme amacıyla geliştirilmiştir. Öğretmen, öğrenci ve veliye göre aynı maddeler üzerinden düzenleme yapılarak öğretmen, öğrenci ve veli olmak üzere üç farklı ölçek olarak tasarlanmıştır. Çalışma gruplarını belirlemek amacıyla uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Taslak ölçek 2018-2019 eğitim öğretim yılında Tokat ve Kahramanmaraş illerindeki öğretmen, öğrenci ve velilere uygulanmıştır. Öğretmenlere Yönelik ÖVİÖ 273 öğretmene, Öğrencilere Yönelik ÖVİÖ 448 Öğrenciye ve Velilere Yönelik ÖVİÖ 416 veliye uygulanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucu, ölçeklerin tek faktörlü bir yapıda oldukları kabul edilmiştir. Madde toplam korelasyonu hesaplandığında, ölçeklerde .30'un altında madde bulunmamaktadır. Her üç ölçek için de %27'lik alt ve üst gruplar arasında istatiksel açıdan anlamlı fark olduğu belirlenmiştir. Ayrıca üst %27 ve alt %27 ortalama puanları arasındaki farklar her bir madde için de incelenmiştir. T-testi sonuçlarından, her bir maddenin üst %27 ve alt %27 ortalama puanları arasında anlamlı farkların olduğu (p<0,001) görülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizine göre uyum indeksleri incelendiğinde ölçeklere ilişkin tek faktörlü yapının kabul edilebilir uyum düzeyine sahip olduğu bulunmuştur. Tek faktörlü 46 maddeden oluşan her bir ölçeğin iç tutarlılık güvenirlik katsayısı incelendiğinde Öğretmenlere Yönelik ÖVİÖ'nin .97, Öğrencilere Yönelik ÖVİÖ'nin .96 ve Velilere Yönelik ÖVİÖ'nin .98 olduğu bulunmuştur. Her üç ölçeğe dair yapılan geçerlik ve güvenirlik çalışmalarından elde edilen bulgular, geçerli ve güvenilir sonuçlara ulaşılabilecek tek boyutlu ve 46 maddelik üç ölçme aracı geliştirildiğini göstermektedir.
Anaktar kelimeler: Anahtar Kelimeler: Öğretmen-veli iletişimi, ölçek geliştirme, geçerlik, güvenirlik
APA 7th edition
Yildirim, V.Y., & Iseri, E.T. (2020). Öğretmen - Veli İletişim Ölçeğinin Geliştirilmesi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(31), 462-480. https://doi.org/10.29329/mjer.2020.234.22
Harvard
Yildirim, V. and Iseri, E. (2020). Öğretmen - Veli İletişim Ölçeğinin Geliştirilmesi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(31), pp. 462-480.
Chicago 16th edition
Yildirim, Veda Yar and Emel Tuzel Iseri (2020). "Öğretmen - Veli İletişim Ölçeğinin Geliştirilmesi". Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 14 (31):462-480. https://doi.org/10.29329/mjer.2020.234.22
- Akbaba, S. ve Samancı, O. (2004). İlköğretimde veli-öğretmen görüşmelerinin değerlendirilmesi, XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Bildiriler. Ankara, 1, 1435-1440. [Google Scholar]
- Akbaşlı, S.ve Kavak, Y. (2008). Ortaöğretim okullarındaki okul aile birliklerinin görevlerini gerçekleştirme düzeyleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (19), 1-22. [Google Scholar]
- Albayrak, F. (2004). İlköğretim Okullarının Yönetiminde Okul Aile Birliklerinin Okul Yönetimine Katkısı. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
- Aydın, A. (2008) Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık. [Google Scholar]
- Balcı, A. (2004). Sosyal Bilimlerde Araştırma (4. Baskı). Ankara: Pegem Pegem A Yayıncılık. [Google Scholar]
- Biller, K. (1997). Sosyal felsefeci olarak 21. yüzyılın öğretmenleri. Uluslararası dünya Öğretmen Eğitimi Konferansı, Ankara. Milli Eğitim Basımevi. [Google Scholar]
- Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (14.Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık. [Google Scholar]
- Calderhead, J. (1997). Öğretmenlerin uzmanlığının tanınması ve geliştirilmesi. Uluslararası Dünya Öğretmen Eğitimi Konferansı, Ankara: Millî Eğitim Basımevi, [Google Scholar]
- Çalık, C. (2007). Okul-çevre ilişkisinin okul geliştirmedeki rolü: kavramsal bir çözümleme. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, (3) 123-139. [Google Scholar]
- Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: okul aile dayanışması. İlköğretim-Online, 2(2), 28-34. http://ilkogretim-online.org.tr/index.php/io/article/view/2046 adresinden 17.06.2019 tarihinde erişim sağlanmıştır. [Google Scholar]
- Çelik. V. (2009). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık. [Google Scholar]
- Dam, H. (2008). Öğrencinin okul başarısında aile faktörü. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(14), 75-99. [Google Scholar]
- Doğan, E. (1995). Ankara Merkez İlçelerindeki İlköğretim Okullarında Okul-Aile İletişiminin Engelleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
- Doğru. Ç. T. (2005). Okul–Öğretmen–Aile İş Birliğinin Sınıf Yönetime Etkisinin Sınıf Yönetimine Etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kara Elmas Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Zonguldak. [Google Scholar]
- Erdem, A.R. ve Şimşek, N. (2009). İlköğretim okulu yöneticilerinin eğitim öğretime katkı sağlamada öğrenci velilerini okula çekme başarısı. İlköğretim Online, 8(2), 357-378. http://ilkogretim-online.org.tr/index.php/io/article/view/1627 adresinden 17.06.2019 tarihinde erişim sağlanmıştır. [Google Scholar]
- Erdoğan, Ç. ve Demirkasımoğlu, N. (2010). Ailelerin eğitim sürecine katılımına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(3), 399-431. [Google Scholar]
- Erkan, S. (1996). Geleceğin eğitim sisteminde sınıf öğretmenliği. Modern Öğretmen Yetiştirmede Gelişme ve İlerlemeler Sempozyumu (30 Eylül-4 Ekim), Ankara. [Google Scholar]
- Glasser, W. (1999). Başarısızlığın Olmadığı Okul. (Çev.: Kıvılcım Teksöz), İstanbul: Beyaz. [Google Scholar]
- Gökçe, E. (2000). İlköğretimde okul aile iş birliğinin geliştirilmesi. IV. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu (15-16 Ekim 1998), Pamukkale Üniversitesi, Denizli. [Google Scholar]
- Gülcan, M. G., Taner, N. (2011). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretimde ev ziyaretinin okul başarısına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(22), 129- 144. [Google Scholar]
- Ho, R. (2006). Handbook Of Univariate and Multivariate Data Analysis and Interpretation with SPSS. Florida: Chapman & Hall/CRC Press. [Google Scholar]
- Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi (13. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
- Kasatura, İ. (1991). Okul Başarısından Hayat Başarısına. İstanbul: Altın Kitaplar. [Google Scholar]
- Kaşıkçı, M. (1996). İlköğretimde Velilerle İş Birliği Kurmada Öğretmenlerin Kendi Yeterlikleriyle İlgili Görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. [Google Scholar]
- Kıncal, R. Y. (1991). Okul Aile İş Birliğinin Fonksiyonlarını Gerçekleştirme Düzeyi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum. [Google Scholar]
- Kline, R. B. (2015). Principles and Practice of Structural Equation Modeling (4th Edition). New York: Guilford Publications. [Google Scholar]
- Küçükahmet, L. (2001). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
- MEB (2004). İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. 25620 Sayılı Resmi Gazete. [Google Scholar]
- Özbaş, M. ve Badavan, Y. (2009). İlköğretim okulu yöneticilerinin okul-aile ilişkileri konusunda yapmaları gereken ve yapmakta oldukları işler. Eğitim ve Bilim, 34(154), 69-81. [Google Scholar]
- Slocum-Gori, S. L., & Zumbo, B. D. (2011). Assessing the unidimensionality of psychological scales: Using multiple criteria from factor analysis. Social Indicators Research, 102(3), 443-461. https://doi.org/10.1007/s11205-010-9682-8 [Google Scholar] [Crossref]
- Şahin, F. T., Ünver, N. (2005). Okul öncesi eğitim programlarına aile katılımı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 23-30. [Google Scholar]
- Türkiye İstatistik Yıllığı (2004). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. [Google Scholar]
- Ünal, A., Yıldırım, A. ve Çelik, M. (2010). İlköğretim okulu müdür ve öğretmenlerinin velilere ilişkin algılarının analizi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 261-272. [Google Scholar]
- Viechnicki, K. (1997). Öğrenci dosyalarının değerlendirilmesinin öğretmenin sınıf içi etkinliklerine olan etkisi. (Çev: Gökçe, E.) A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 28(2), 351-365. [Google Scholar]
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. [Google Scholar]
- Yılmaz. A. (2006). İlköğretim Okullarında Etkililik Sağlanması İçin Öğretmenlerin Ailelerden Beklentileri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya. [Google Scholar]
