International Association of Educators   |  ISSN: 1309-0682

Orjinal Araştırma Makalesi | Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 2016, Cil. 10(20) 1-10

Oyun Temelli Dijital Ortamlar Ve Türkçe Öğretiminde Kullanımına İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri

İhsan Seyit ERTEM

ss. 1 - 10   |  Makale No: MANU-1712-20-0009

Yayın tarihi: Aralık 15, 2016  |   Okunma Sayısı: 411  |  İndirilme Sayısı: 1093


Özet

Bu araştırmanın amacı; oyun temelli dijital ortamların niteliği ve Türkçe dersinde öğretim aracı olarak kullanımına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma deseni kullanılmış ve araştırmanın örneklemin amaçlı örnekleme tekniğiyle belirlenmiştir. Bu araştırmada nitel görüşme tekniği kullanılarak veriler açık uçlu-yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde nitel veri analiz tekniklerinden betimsel analiz kullanılmıştır. Bu çalışmanın sonunda ulaşılan sonuçlar şu şekildedir: sınıf öğretmenleri dijital ortamları zaman yetersizliği, sınıfta disiplin sorunları ve donanım eksikliği nedeniyle Türkçe derslerinde sıklıkla kullanmadıklarını belirtmişlerdir. Sınıf öğretmenleri Türkçe dersinde dijital ortamların kullanılmasına olumlu yaklaşmaktadır. Ancak sınıf öğretmenleri Türkçe hazırlanmış dijital ortamları hem nicel olarak hem de kalite olarak yetersiz bulmaktadırlar. Sınıf öğretmenleri dijital ortamları nasıl kullanacakları ve kaynakları nereden temin edecekleri konusunda sorun yaşamaktadır.

Anahtar Kelimeler: Sınıf öğretmeni, oyun temelli öğrenme, dijital ortamlar, Türkçe öğretimi.


Bu makaleye nasıl atıf yapılır?

APA 6th edition
ERTEM, I.S. (2016). Oyun Temelli Dijital Ortamlar Ve Türkçe Öğretiminde Kullanımına İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(20), 1-10.

Harvard
ERTEM, I. (2016). Oyun Temelli Dijital Ortamlar Ve Türkçe Öğretiminde Kullanımına İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(20), pp. 1-10.

Chicago 16th edition
ERTEM, Ihsan Seyit (2016). "Oyun Temelli Dijital Ortamlar Ve Türkçe Öğretiminde Kullanımına İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri". Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi 10 (20):1-10.

Kaynakça

    Altun, A. (2005). Gelişen teknolojiler ve yeni okuryazarlıklar. Ankara: Anı Yayıncılık.

    Bayburtlu, Y.S. (2015). 2015 ve 2006 Türkçe öğretim programlarının değerlendirilmesi. Sayı:10(15). DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8817, p. 137-158.

    Bülbül, H. İ. (1999). Öğretim Amaçlı Bilgisayar Yazılımlarında Ekran Tasarımı. Milli Eğitim Dergisi, No: 144.

    Coiro, J., Klein, R. A. ve Walpole, S. (2006). Critically evaluating educational technologies for literacy learning: Current trends and new paradigms. McKenna, M. C., Labbo, L. D.,              Kieffer, R, D.and Reinking, D. (Eds.), International handbook of literacy and technology          (Vol. 2) (pp. 145-162). The USA: Lawrence Erlbaum Associates.

    Değirmenci, H. (2014). İlk okuma öğretimi ve teknoloji. Ertem, İ.S. (Editör), Okuma Yazma Eğitimi ve Teknoloji (pp. 29-48). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

    Demirbilek, M. ve Yücel, Z. (2011). İngilizce öğretmenlerinin bilgisayarın yabancı dil öğretim ve öğreniminde kullanımı hakkında görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(1): 217-246.

    Ertem, İ. S. (2014). Okuma yazma öğretiminde teknolojinin rolü: Gelişmeler, yaklaşımlar, sorunlar              ve yeni okuryazarlık. Ertem, İ. S. (Editör), Okuma Yazma Eğitimi ve Teknoloji (pp. 1-16). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

    Forbess, J. H. (2010). Improving reading comprehension through prior knowledge acquisition via digital game based learning. Unpublished Doctor of Education Dissertation, The University of Memphis.

    Karahisar, T. (2013, 21-23 Kasım). Türkiye’de dijital oyun sektörünün durumu. I. Uluslararası Sanat Sempozyumunda sunuldu, Sakarya.

    Leu, D. J., Kinzer, C. K., Coiro, J. L. ve Cammack, D. W. (2004). Toward a theory of new literacies           emerging from the Internet and other information and communication technologies. 12.11.2015 tarihinde http://www.readingonline.org/newliteracies/leu/ adresinden alınmıştır.

    McKenna, M. C., Labbo, L. D., Kieffer, R. D. ve Reinking, D. (2006). International handbook of literacy and technology. The USA: Lawrence Erlbaum Associates.

    Oskay, Ü. (2000). Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. İstanbul: Der Yayınları.

    Önkaş Açık, N. (2008). Türkçe öğretiminde teknoloji kullanımı ve kalıcı öğrenme. 8. International Educational Technology Konferansında sunuldu, Anadolu Üniversitesi-Eskişehir.

    Swearingen, D.K. (2011). Effect of digital game based learning on ninth grade students’ mathematics achievement. Unpublished Doctoral Dissertation, University of Oklahoma, Norman.

    Şeniş, B. F. (25-27 Eylül 1991). Anadolu Üniversitesi Eğitim Teknolojisi ve Bilgisayar Destekli Eğitim I. Sempozyumunda sunulmuş bildirisi, Eskişehir.

    Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2015). Türkçe Öğretim Programı. 12.04.2016 tarihinde  http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/72 adresinden alınmıştır.

    Vikipedi (2015). 13.04.2016 tarihinde  https://tr.wikipedia.org/wiki/Dijital_ortam adresinden alınmıştır.

    Yengin, D. (2012). Dijital Oyunlarda Şiddet. İstanbul: Beta Yayınları.

    Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.